Radawa
Wieś w gminie Wiązownica w województwie podkarpackim, 17 km na północny wschód od Jarosławia, otoczona sosnowymi lasami. Od okresu międzywojennego ma letniskowy charakter. Przepływająca przez nią rzeka Lubaczówka wije się licznymi meandrami wśród piaszczystych pól, łąk i lasów. Orzeźwiający, żywiczny zapach lasu wraz z dużą zawartością jodu w powietrzu tworzą swoisty, uzdrawiający mikroklimat. Ten urokliwy zakątek jeszcze nieskażony przez cywilizację, daje znakomite warunki do wypoczynku i rekreacji.
Lasy, położone w granicach Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, należą do nadleśnictw Radymno i Sieniawa, obfitują w jagody, grzyby, jeżyny, maliny. Dzięki, przygotowanym przez leśników ścieżkom edukacyjnym oraz wielu leśnym duktom można do woli obcować z piękną przyrodą, poznawać formy jej ochrony, korzystać z darów lasu. Dla kuracjuszy i wczasowiczów ruch na świeżym powietrzu ma istotne znaczenie terapeutyczne.
Nie tylko lasy są atrakcją dla przyjezdnych. Dzięki spiętrzeniu Lubaczówki powstał tu zalew z plażami. Ośrodek Profilaktyczno-Rehabilitacyjny im. o. Pio ma własną plażę i molo, a także rowery wodne. Ponadto, na pobliskim kąpielisku, w sezonie letnim miejscowy Ośrodek Sportu i Rekreacji umożliwia korzystanie z kąpieliska i sprzętu wodnego.
Pierwsza wzmianka o Radawie pochodzi z 1387 roku. Dawna nazwa wsi – Rudawa – wiązała się z wydobyciem rudy darniowej oraz wytopem żelaza. Początkowo osada należała do właścicieli Jarosławia, w 1653 r. Anna Chodkiewiczowa, żona hetmana Karola Chodkiewicza, przekazała wieś zakonowi jezuitów z Jarosławia. Ostatnim właścicielem Radawy był Witold Czartoryski z Pełkini. Miejscowa parafia Pełkinie została erygowana w 1835 r.
Obecny, murowany kościół parafialny pod wezwaniem św. Anny powstał w 1926 r, w miejscu dawnego, drewnianego, zbudowanego przez jezuitów w 1594 r. Kościół ten, a z nim duża część wsi spłonęły podczas walk frontowych w 1915 r. W pobliżu kościoła znajduje się cmentarz z kwaterą żołnierzy z I wojny światowej.
Radawa jest małą wioską, liczy ok.400 mieszkańców, za to w miesiącach letnich panuje tutaj ruch jak w prawdziwym kurorcie. Ukryte wśród drzew liczne domki letniskowe świadczą o wielkim powodzeniu tej miejscowości. Latem wypoczywają tu mieszkańcy Jarosławia, Przeworska, Przemyśla, Rzeszowa, także odleglejszych miast: Lublina. Tarnowa, Krakowa, Warszawy.
Autor historii kościoła w Radawie pisze, że Radawa ma klimat "zdrowego jodowego powietrza". Potwierdza to prof. Haftek blisko związany z Radawą i badający jej klimat. W powietrzu tym znajduje się jod w ilościach porównywalnych z powietrzem nadmorskim, jest to jednak jod innego pochodzenia, wydzielają go iglaki, które przeważają w radawskich lasach. Zdrowe, rześkie powietrze jest szczególnie odczuwalne wieczorem, po upalnym dniu. Jod tworzy wokół Radawy osłonę nadającą jej specyficznego mikroklimatu i chroniącą przed wielkimi nawałnicami.
Więcej informacji na temat Radawy w Przewodniku. Do nabycia w naszym Ośrodku.